Category : ผี

ฉันจะไม่พูดว่าฉันเป็นคนหลงตัวเอง แต่ฉันได้เรียนรู้วิธีชื่นชมรูปลักษณ์ของฉัน ดูแลตัวเอง และดูแลรูปร่างหน้าตาของฉัน ฉันจะไม่เป็นแบบนี้ตลอดไป เพื่อนของฉันจะยอมรับว่าฉันมีนิสัยชอบมองภาพสะท้อนของตัวเองอยู่เสมอ กระจกเงา เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องผีต เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น ฉันอายุประมาณ 21 ปี เป็นวันเกิดของฉัน และเพื่อนที่แก่กว่าพาฉันออกไปดื่ม ฉันดื่มเหล้าในช่วงวัยรุ่น แต่เมื่อฉันรู้ว่าฉันอายุถึงเกณฑ์แล้ว คนโง่ของฉันก็เมา ฉันรู้สึกว่ากระเพาะปัสสาวะแน่นขึ้นเมื่อดื่มเบียร์อีกขวดเสร็จ ฉันคร่ำครวญกับความรู้สึกนั้นและขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ฉันสะดุดเข้าห้องน้ำและรีบทำในสิ่งที่ฉันต้องการ เมื่อฉันเดินผ่านกระจกข้างอ่างล้างหน้า ฉันก็ขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าการตอบรับของฉันดูไม่ค่อยเรียบร้อย ฉันหยิบกระดาษทิชชู่ก่อนที่จะเปิดน้ำเพื่อล้างเครื่องสำอางที่พัง ฉันก้มลงสาดน้ำเย็นใส่หน้า ขณะที่ฉันยืนตัวตรง ฉันก็อ้าปากค้างเมื่อเห็นเงาสะท้อนของตัวเองยิ้มให้ฉันก่อนจะหันหลังและก้าวเข้าไปใกล้ประตู ฉันถอยห่างและขยี้ตาเพียงเพื่อจะลืมตาขึ้นใหม่ เห็นภาพสะท้อนปกติของฉัน ลมหายใจของฉันช้าลงเมื่อมองดูกระจกและยิ้ม ส่ายหัวเมื่อออกจากห้องน้ำ วาดภาพสะท้อนให้เป็นเพียงจินตนาการของฉัน ต่อมาในคืนนั้น ฉันถูกกอดลึกในผ้าห่มบนเตียง ขณะที่ฉันพยายามจะรักษาอาการปวดหัวจากงานเลี้ยงครั้งก่อน ฉันมองไปที่กระจกที่ประตูตู้เสื้อผ้า ตอนแรกฉันเห็นแต่ภาพสะท้อนของตัวเอง นอนลงและห่มผ้า เมื่อฉันเริ่มผล็อยหลับไป ภาพสะท้อนของฉันค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่งและเดินไปที่ห้องน้ำซึ่งอยู่ตรงข้ามกับกระจกตู้เสื้อผ้า ฉันรู้สึกเมื่อยล้าเมื่อเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้น และรีบลุกขึ้นนั่งก่อนจะวิ่งไปที่ห้องน้ำ จิตตกอย่างแรง ณ จุดนี้ ฉันสูดลมหายใจขณะสะบัดไฟ มองไปรอบ ๆ ห้องน้ำจนเห็นเธอ ฉันหมายถึงการสะท้อนกลับในกระจกอีกครั้ง ฉันปิดปากเพื่อปิดเสียงกรีดร้อง มีชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังภาพสะท้อนของฉัน มีมีดฝังอยู่ในลำคอของเธอ […]readmore

ฉันจำบ้านตั้งแต่วัยเด็กของฉัน ฉันจำได้ว่ามันเป็นลุงของฉัน ฉันจำรูปแบบที่ค่อนข้างแปลกที่บ้านได้ – ซากปรักหักพัง และฉันจำได้ว่าพ่อบอกฉันว่าอย่าคุยกับลุง ว่าเขาเป็นแบบอย่างที่ไม่ดี ฉันไม่เคยเห็นลุงของฉันหลังจากนั้น และฉันไม่รู้ว่าทำไม ฉันจำได้แล้ว เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องผีต ข้าพเจ้าจำสิ่งเหล่านี้ได้เมื่อไปถึงเรือนที่ทรุดโทรมและถูกไฟไหม้ ขณะที่ฉันปิดประตูรถข้างหลังฉัน พุ่มไม้ในป่าข้างหลังก็ส่งเสียงกรอบแกรบในสายลมยามเย็น ด้วยความไม่สงบในบรรยากาศรอบข้างและน่าขนลุก ฉันจึงรีบเดินไปที่บ้านที่พังยับเยิน ก้าวขึ้นบันไดที่ลั่นดังเอี๊ยด แผ่นพื้นส่งเสียงคำรามออกมาภายใต้น้ำหนักของฉันขณะที่ฉันก้าวไปที่ประตู ชั้นบนสุดของบ้านเป็นหมัน ลมที่น่าขนลุกลอยอยู่เหนือลมฤดูใบไม้ร่วง มีกลิ่นเหม็นอับที่ไม่พึงประสงค์ แสงตะวันสาดส่องที่ขอบฟ้า ยามค่ำเชื่อมพรมแดนสู่ยามราตรี ฉันตัดสินใจที่จะไปก่อนเวลากลางคืนจะมาถึง และเริ่มเดินไปที่ประตู เมื่อฉันก้าวไปที่ประตู ฉันสะดุดริมฝีปากบนพื้นกระดาน ฉันหันไปเมื่อรู้ว่ามีห้องใต้ดิน ฉันฉีกแผ่นพื้นห้องใต้ดินออก บานพับบนบานพับสีเงินขึ้นสนิมข้างกำแพง ลั่นดังเอี๊ยด ฉันก้าวลงบันไดที่คร่ำครวญและได้รับกลิ่นฉุนเฉียวจากเมื่อก่อนในทันที ซึ่งดูเหมือนจะลอยออกมาจากหน้าอกเล็กๆ ที่ปลายโถงทางเดินหินยาวที่เปียกชื้น ฉันสังเกตเห็นว่าความมืดในยามค่ำคืนได้กลืนกินห้องโดยสารจนหมด และฉันเปิดไฟฉายของโทรศัพท์มือถือ ทางเดินปูด้วยหินจะเลื่อนไปเมื่อรองเท้าบู๊ตดันน้ำหนักลงไปที่รองเท้า เมื่อฉันเอื้อมถึงหน้าอก กลิ่นที่น่าขยะแขยงดูเหมือนจะเข้ามาใกล้พอที่จะได้ลิ้มรสแล้ว ขณะที่ฉันคลายล็อกของหีบแล้วเปิดออก สิ่งที่อยู่ข้างในนั้นแทบจะทำให้ฉันอาเจียน ศพที่เน่าเปื่อยของหญิงสาว ซี่โครงของเธอถูกฉีกออก อวัยวะหายไป สีผิวของเธอซีดและเทา ร่างกายของเธอถูกกดทับจนแน่นเป็นก้อน เนื่องจากร่างกายของเธอไม่สามารถพอดีกับหน้าอกเล็กๆ เช่นนี้ได้ เสียงกรอบแกรบจากป่านั้นดูเหมือนจะใกล้เข้ามาแล้ว ฉันรู้สึกอบอุ่นและหายใจแรงที่หลังคอ ทำให้ขนที่แขนของฉันหยุดนิ่ง ฉันหันหลังกลับและเริ่มหมุนตัว จับภาพเงาของชายร่างใหญ่ที่แข็งแรง ถือสิ่งของที่ไม่สามารถระบุตัวตนได้ […]readmore

มันเป็นความเจ็บปวดแทงจริงๆ มันมาอย่างกะทันหัน โดยไม่มีการเตือน ฉันไม่รู้ว่าฉันเห็นหมอกี่คน ไมเกรน? ยาไมเกรนไม่ได้ช่วยอะไร ปวดหัวเครียด? โปรด. ฉันสบายดีเป็นส่วนใหญ่ แต่แล้วก็โดน มันกระทบกับดวงตาของฉัน มันโจมตีฉัน เหมือนปีศาจตัวเล็ก ๆ ที่หยิบน้ำแข็งมาแทงตาฉัน มันมาโดยไม่มีการเตือน ปราศจากความสงสาร และไม่มีความสำนึกผิด ปวดหัวจัง เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องผีต มันโจมตีฉันในรถหนึ่งครั้ง ฉันชนเข้ากับรถที่จอดอยู่ ฉันโดนฟ้อง จริงๆแล้วมันไม่ยุติธรรม ไม่ใช่ความผิดของฉัน เมื่อมันจู่โจม ตาของฉันก็ไหลและจมูกของฉันก็ไหล ฉันมองไม่เห็น ทั้งหมดที่ฉันรู้สึกคือความเจ็บปวดที่แทงและโกรธที่พยายามจะโผล่ออกมาจากดวงตาของฉัน มันเกิดขึ้นครั้งเดียวที่งานของฉัน ฉันกรีดร้อง. ทุกคนคิดว่าฉันบ้า ทั้งหมดใช้เวลาทำสิ่งผิดปกติเพียงครั้งเดียว และฉันถูกตราหน้าว่าบ้า ไม่มีใครเข้าใจ. ฉันนอนไม่หลับ ฉันทำงานไม่ได้ ฉันขับรถไม่ได้ ฉันแค่รอให้ปีศาจโจมตี ฉันพยายามกินยา จริงหรือ. ฉันทำทุกอย่างที่พวกเขาบอกฉัน ยาแก้ปวด. ยาชัก. โยคะ. การทำสมาธิ ทุกอย่าง. ฉันลองยา ทั้งหลายจริงๆ ฉันลองกัญชา เพอร์โคเซต แม้แต่เฮโรอีน ปีศาจของฉันแค่หัวเราะเยาะยา ฉันโดนจับได้ […]readmore

ทุกอย่างเริ่มต้นในคืนที่สิบสี่ของเดือนมีนาคม ในคืนวันครบรอบแต่งงาน 20 ปีของพ่อแม่ฉัน ข้อความโต้ตอบทันที เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องผีต มันเป็นวันที่ยอดเยี่ยมและมีแดดจัด อบอุ่นอย่างน่าประหลาดก่อนเริ่มฤดูใบไม้ผลิ อากาศที่สวยงามเหมาะกับบรรยากาศในวันนั้น การแต่งงานเป็นเวลา 20 ปีถือเป็นโอกาสสำคัญอย่างยิ่ง พ่อแม่ของฉันจึงจองโต๊ะที่ร้านอาหารอิตาเลียนที่เราโปรดปราน แน่นอนว่านี่เป็นโอกาสที่เป็นทางการ ดังนั้นฉันจึงสวมชุดที่ดีที่สุด เวลา 5:33 น. และฉันเพิ่งยืดเนคไทเมื่อโทรศัพท์ดับ – ฉันได้รับข้อความ ฉันคิดว่าแปลกที่ไม่เคยเกิดขึ้น ฉันตรวจสอบข้อความ: มันมาจากแม่ของฉัน มันค่อนข้างสับสนระหว่างตัวเลขและตัวอักษร แต่ด้วยสตูว์คำศัพท์ ฉันสามารถสร้างวลีที่อ่านง่ายได้หนึ่งประโยค: “ได้โปรดช่วยฉันด้วย” มันควรจะเป็นไปโดยไม่ได้บอกว่าสิ่งนี้ทำให้ฉันกังวลมาก ฉันจึงตอบทันทีว่า “คุณสบายดีไหม” ทันใดนั้น ฉันก็ได้รับข้อความอีกข้อความหนึ่งว่า “อ๊ะ กระเป๋าข้อความ!” ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งอกและเตรียมตัวต่อไป ไม่กี่นาทีต่อมา ฉันได้รับข้อความอีกข้อความหนึ่ง คราวนี้จากพ่อของฉัน ฉันตรวจสอบข้อความแล้วอีกครั้ง มันเป็นส่วนผสมของตัวอักษรและตัวเลขจำนวนมาก โดยมีวลี “โปรดช่วยฉันด้วย” ซ่อนอยู่ภายใน แม้ว่าเรื่องนี้จะน่าขนลุก แต่พ่อของฉันก็เป็นตัวตลกอยู่เสมอ ฉันเลยสันนิษฐานว่าเขาแค่ล้อเล่น จนกระทั่งฉันได้รับข้อความอีกฉบับว่า “อ๊ะ กระเป๋าข้อความ!” ตอนนี้ทำให้เกิดความตื่นตระหนก ความตื่นตระหนกที่บริสุทธิ์และไม่ผิดเพี้ยน ครึ่งนาทีผ่านไปเมื่อฉันได้รับสองข้อความเดียวกันจากพี่สาวของฉัน นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ […]readmore

ฉันเหนื่อยกับสิ่งนี้มาก คุณเข้าๆ ออกๆ เข้าๆ ออกๆ บางครั้งก็เมินผมไป บางทีก็จ้องมาที่ผมนานๆ คุณศึกษาฉันเหมือนฉันเป็นคนให้คำตอบ ฉันเป็นคนที่จะช่วยคุณ ประเด็นคือ ฉันคิดว่าฉันทำได้ slot ฉันต้องการดึงคุณเข้ามาในโลกของฉัน และนำคุณออกจากทุกสิ่งที่ทำร้ายคุณ คู่ที่สมบูรณ์แบบ เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องผีต ฉันไม่สามารถนับจำนวนครั้งที่ฉันเห็นคุณร้องไห้ และฉันก็ช่วยไม่ได้เหมือนกัน เวลาคุณเศร้า ผมก็เศร้า… ..เมื่อคุณยิ้ม ผมก็ยิ้ม ไม่มีใครรู้จักคุณในแบบที่ฉันทำ และไม่มีใครเห็นสิ่งที่ฉันเห็น ใครสามารถเห็นคุณอ้วกแล้วยังอยากอยู่กับคุณ? คุณยังบีบสิวเมื่อฉันอยู่ใกล้ นั่นเป็นเครื่องบ่งชี้ถึงความสนิทสนม ความจงรักภักดีอย่างแท้จริง ความเป็นเพื่อนที่บริสุทธิ์ ก่อนที่คุณจะจากไปเมื่อเช้านี้ คุณจ้องตาผมอยู่นานและไม่พูดอะไรเลย ดวงตาของคุณ… ..มันบอกทุกอย่างที่ฉันต้องการจะได้ยิน คุณรู้สึกเหมือนกันฉันรู้ คุณรักฉันในแบบที่ฉันรักคุณ บนขอบของความหมกมุ่น ดวงตาของคุณไม่โกหก เราเป็นพี่น้องกัน คลิก เพื่อเข้าเล่น slot โดยพื้นฐานแล้วเราเป็นฝาแฝดคู่ควรกับชีวิตร่วมกัน การดำรงอยู่โดยปราศจากความเป็นจริงอันโหดร้าย ฉันสามารถพาคุณไปที่นั่นได้. อันที่จริงฉันได้ตัดสินใจว่าคืนนี้เป็นคืน คืนนี้เป็นคืนที่ฉันมาเพื่อปลดปล่อยเธอให้เป็นอิสระ ฉันรอมานานพอแล้ว คืนนี้ ในขณะที่คุณหลับ ฉันจะเลื่อนออกจากกระจกและพาคุณกลับมาสู่การลืมเลือนที่สวยงามของฉัน… .. เครดิต: ไม่ระบุชื่อreadmore

แอนนาลิซ่า ซื้อสมุดที่อยู่ใหม่ ขณะที่เธอกำลังเขียนชื่อจากหนังสือเล่มเก่า เธอสังเกตเห็นชื่อเพื่อนของเธอ ลินดาเสียชีวิตไปเมื่อหลายเดือนก่อน เธอรู้สึกงี่เง่าที่จะย้ายชื่อไปยังหนังสือเล่มใหม่ แต่เธอรู้สึกแปลกเล็กน้อยที่จะเพิกเฉย เธอรู้ว่าเธอมีอาการป่วยเล็กน้อย แต่มีบางอย่างบอกให้เธอกดหมายเลขนั้น บางทีการได้รู้และได้ยินว่ามันไม่ใช่ของเพื่อนของเธออีกต่อไปอาจทำให้เธอต้องปิดตัวลง เธอมีปัญหาในการจัดการกับความเศร้าโศกที่เกิดขึ้นกับเธอเกือบทุกวัน เบอร์โทร.. ที่เป็นมิตร เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องผีต ลินดาตอบเธอด้วยความตกใจมาก ด้วยความตกใจ เธอจึงพูดตะกุกตะกักในตอนต้นของการสนทนา ในเวลาไม่นานพวกเขาก็คุยกันเหมือนเพื่อนเก่าที่พวกเขาเป็น หลายเดือนที่ผ่านมานั้นยากสำหรับอันนาลิสาโดยเฉพาะ นอกจากการสูญเสียลินดา คู่หมั้นของเธอทิ้งเธอไป ดังนั้นเธอจึงใช้โอกาสนี้ระบายความในใจต่อลินดา ในการทำเช่นนั้น ความขมขื่นและความเจ็บปวดที่เธอรู้สึกถูกยกออกจากจิตวิญญาณของเธอ ลินดาถามว่าทำไมแอนนาลิสาไม่โทรมานานนัก “ทำไมบรูซไม่โทรมา” ลินดาร้องไห้ “เขาสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างฉันเสมอ” บรูซเป็นคนขับรถที่คร่าชีวิตของลินดา เขากำลังขับรถพาเธอกลับบ้านหลังจากอาบน้ำเจ้าสาว และของขวัญสำหรับอาบน้ำก็ไม่เพียงแต่บรรจุอยู่ในท้ายรถเท่านั้น แต่ยังอยู่ในเบาะหลังสูง คลิก เพื่อเข้าเล่น slot ซึ่งปิดกั้นหน้าต่างด้านหลัง พวกเขาจะแต่งงานกันในเวลาเพียงสามสัปดาห์สั้นๆ บรูซได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุและอยู่ในอาการโคม่าลึกตั้งแต่วันนั้น เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการตายของลินดา แอนนาลิซ่า ถูกโยนออกยาม คุณตอบคำถามดังกล่าวอย่างไร? ลินดากล่าวต่อว่า “ทำไมคุณถึงไม่โทรหาตลอดหลายเดือนที่ยาวนานเหล่านี้? ทำไมบรูซไม่โทรมาล่ะ?” เธอถามแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่รู้จะพูดอะไรอีก เธออ้าปากค้าง “เพราะคุณตาย” แอนนาลิซ่าไม่ได้ยินคำตอบ ทั้งหมดที่เธอได้ยินคือ DIAL TONE! หัวใจของเธอเต้นแรงในหูของเธอ […]readmore

เป็นความทรงจำเล็กๆ เศษเสี้ยวที่ซ่อนอยู่เกือบทั้งหมดในความทรงจำอันเลือนลางของคุณในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ของวันที่เหมือนฝันประหลาดๆ ที่จินตนาการโลดแล่นและเป็นอิสระ ทำให้เส้นของสิ่งที่เรียกว่า “ความจริง” ที่คุณมีในตอนนี้ไม่ชัดเจน และความไร้เดียงสาและ เยาวชนที่ไร้กังวลทำให้คุณมีความสุขมาก เสื้อกันฝน เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องผีต คุณยังเด็กอยู่ชั้นป.1 ดึกดื่นที่คุณสะดุดล้มจากห้องน้ำ และตาพร่ามัวเดินผ่านความมืดที่คุ้นเคยในห้องของคุณซึ่งยังคงทำให้คุณกลัวอยู่บ่อยครั้ง คุณเหนื่อยเกินกว่าจะกลัว ดังนั้นคุณจึงไม่รีบเร่งเหมือนปกติที่คุณทำกับผ้าปูที่นอน คุณเดินผ่านหน้าต่างที่สกปรกเล็กน้อยพร้อมวิวถนนที่มีแสงสลัวอยู่ด้านล่าง และคุณคิดว่าคุณเห็นใครบางคนสวมเสื้อกันฝนสีเหลืองเดินขึ้นไปตามถนน สิ่งนี้เริ่มเกิดขึ้นบ่อยครั้ง คุณจะตื่นขึ้นด้วยความอยากมองออกไปนอกหน้าต่าง และบางครั้งคุณก็เห็นเขา เขาสวมแจ็กเก็ตสีเหลืองแม้ในคืนที่แห้งแล้งที่สุด คลิก เพื่อเข้าเล่น slot คุณจะได้เห็นชายแปลกหน้าเดินไปตามถนนในชั่วโมงที่อันตรายที่สุดของคืน และแม้แต่ในวัยหนุ่มของคุณ คุณก็รู้ว่ามันแปลก คุณคอยดูเขาสองสามวินาที และทุกครั้งที่เขาหยุดและมองไปรอบๆ แล้วหันกลับมาที่บ้านของคุณ คุณจะรีบหลบอยู่ใต้ผ้าห่มและไม่ออกมาจนถึงเช้า แต่ในที่สุด คุณแม่ก็ติดผ้าม่านและคุณก็หยุดมองหาชายแปลกหน้าคนนั้น วัน สัปดาห์ เดือน ผ่านไป หลายปีผ่านไปราวกับกระแสน้ำที่ไม่มีวันหยุดไหล โรงเรียน เพื่อน งานอดิเรก เด็กผู้หญิง ล้วนแต่ผลักดันความทรงจำแปลก ๆ จากจิตสำนึกของคุณ คืนหนึ่ง ในปีสุดท้ายในวิทยาลัย คุณกำลังเรียนอยู่ที่ห้องสมุดจนดึก เมื่อคุณเก็บสัมภาระเรียบร้อยแล้ว คุณก็ออกไปและเริ่มเดินกลับบ้านที่อพาร์ตเมนต์ของคุณซึ่งอยู่ห่างออกไปสองสามช่วงตึก เนื่องจากน้ำมันมีราคาแพง บนถนนที่มีแสงสลัว คุณรู้สึกสยองว่ามีใครบางคนกำลังเฝ้าดูคุณอยู่ […]readmore

นักธุรกิจขับรถไปที่ชนบทเพื่อพักที่โรงแรมอันเงียบสงบและหลีกหนีจากการแข่งขันของหนูชั่วขณะหนึ่ง พนักงานต้อนรับให้กุญแจห้อง 10 แก่เขา ก่อนที่เขาจะออกเดินทางไปห้องโดยสาร พนักงานต้อนรับเตือนเขาให้อยู่ห่างจากห้องโดยสาร 11 ใกล้เคียง ชายคนนั้นถามว่าทำไม แต่พนักงานต้อนรับก็เพิกเฉยต่อเขาและบอกว่าอย่าเข้าไปข้างใน กระหน่ำ เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องผีต เมื่อเข้าไปในห้องโดยสาร ชายคนนั้นเหลือบมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อดูห้องโดยสาร 11 มันดูค่อนข้างปกติเมื่อมองจากภายนอก ด้วยความสงสัยว่าเจ้าของโรงแรมอาจกำลังพยายามปกปิดอะไรบางอย่าง ชายคนนั้นจึงตัดสินใจตรวจสอบในขณะที่ยังเป็นวันอยู่ เขาแปลกใจที่ประตูเปิดออก ภายในห้องโดยสารดูค่อนข้างธรรมดา เตียงนั้นรกและยังไม่ได้ทำ และมีรอยมีดที่หน้าต่างเป็นรูปตัว X แต่นอกเหนือจากนั้น มีการแยกห้องโดยสาร 11 ออกจากตัวเขาเองน้อยมาก ความคิดของชายผู้งุนงงถูกขัดจังหวะด้วยเสียงอันดังที่อยู่ใต้เท้าของเขา เขากระโดดกลับมาด้วยความตกใจและตั้งใจฟังมากขึ้น มันเป็นเสียงเคาะจังหวะที่ก้องกังวานไปทั่วห้องโดยสาร ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ. และมันก็ดังขึ้นเรื่อยๆ ชายผู้นั้นวิ่งกลับออกไปสู่แสงแดดยามเย็นและกระแทกประตูข้างหลังเขาด้วยความตกใจ เขารีบกลับไปที่ห้องโดยสารและล็อคประตู อะไรก็ตามที่อยู่ในกระท่อมนั้น เขาไม่อยากเจอมัน คืนนั้นชายคนนั้นนอนหลับได้ไม่ดี ประสบการณ์ที่หลอกหลอนความฝันของเขา ผ่านไปสองสามชั่วโมง เขาก็ตื่นขึ้นและได้ยินเสียงเดียวกัน ซึ่งน่าจะมาจากห้องโดยสาร 11 เขาบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร ประตูของเขาถูกล็อค และเขาจะออกจากที่นี่ได้ในวันพรุ่งนี้ ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ. เขาดึงผ้าขึ้นปิดหน้า หายใจเข้าลึกๆ เสียงนั้นดังและก้องกังวานกว่าที่เคย ชายคนนั้นหลับตาลง […]readmore

ฉันมองดูเลือดที่ไหลผ่านพื้นไม้เรียบ เมื่อมันเริ่มซ่อนตัวอยู่ใต้เฟอร์นิเจอร์ เมื่อมันเริ่มแพร่กระจายและเข้ามาใกล้ฉัน ทีละนิ้ว… เบื้องหลังความจริง เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องผีต ฉันเป็นคนขี้สงสัยมาตลอด… แอบมองดูผิดไหม? ฉันคิดว่าไม่ บางทีฉันอาจคิดผิด… ศพที่อยู่ตรงหน้าฉันนี้มีประโยชน์อะไร? แต่ฉันไม่เสียใจ… ฉันเสียใจกับทุกสิ่ง ฉันไม่ต้องการที่จะปล่อยให้ตัวเองหลงอยู่ในอารมณ์เช่นนี้อีกต่อไป กรรมทำแล้ว. ยังคง… ไม่ฉันต้องพูดถูก มองดูไม่ผิด… การเปิดประตูเหมือนตอนนี้มันผิด ประตูแห่งความรู้อยู่ที่นั่นเสมอ รอฉันอยู่… ใครจะรู้ว่าสิ่งนี้อาจทำให้เกิดสิ่งนี้? ถึงกระนั้น ฉันจะพูดต่อ… ความเข้าใจอย่างฉับพลันนี้ทำให้สับสน ฉันจะเรียนรู้ที่จะฝึกฝนความรู้ของฉัน … เลือดที่ไหลด้วยมือของฉันไม่เกี่ยวข้องอีกต่อไป ไม่มีสิ่งใดในขอบเขตทางกายภาพนี้ที่เกี่ยวข้อง ฉันต้องเข้าใจในสิ่งที่คนอื่นยังไม่เข้าใจ ฉันจะอดทนและก้าวต่อไป… ฉันปล่อยให้เลือดไหลไปถึงฉัน… ฉันเฝ้าดูมันในขณะที่มันแห้งและหยุดการเดินทางข้ามสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยนี้ การเดินทางของสายเลือดนั้นไม่เกี่ยวข้อง ต่างจากที่ฉันต้องพบเจอในไม่ช้านี้ ฉันทิ้งเขาไว้ที่นั่น เพื่อเดินทางไปยังสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยมากมายเหล่านี้… ฉันบ้า? อาจจะ. แม้ว่า… ฉันไม่สามารถพูดได้เลยว่าความบ้าคลั่งคืออะไร เครดิต: Mitchell เว็บ lucabet-lynking88 มีสล็อตให้เล่นฟรี คลิก ที่นี่เพื่อเข้าเล่น Lucabetreadmore

คุณกำลังนอนอยู่บนเตียงหลับสนิทจนคุณได้ยินเสียงเคาะที่หน้าต่างของคุณ คุณตื่นขึ้นและใคร่ครวญว่าเสียงนั้นเป็นเพียงจินตนาการของคุณหรือไม่ จนกว่าคุณจะได้ยินมันอีกครั้ง คุณมองดูหน้าต่างอย่างงงๆ อย่างสับสน สงสัยว่าจะมีคนไปถึงหน้าต่างชั้นสองได้ยังไง slot หลังจากเงียบไปสองสามนาที ก๊อก ก๊อก ก๊อก เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องผีต คุณคิดว่ามีเด็กในละแวกบ้านสองคนที่ขว้างก้อนหินใส่หน้าต่างเพื่อขู่คุณ หรืออาจจะแค่ทำให้คุณรำคาญ คุณนอนลงบนเตียงแล้วเอนศีรษะลงบนหมอน ในขณะที่คุณหลับตาโดยหวังว่าจะหลับกลับ คุณจะได้ยินเสียงเคาะประตูอีกครั้ง ด้วยความหงุดหงิด คุณลุกขึ้นนั่งทันทีและมองที่หน้าต่าง คาดว่าจะเห็นก้อนหินกระทบกระจก นั่นคือเมื่อคุณได้ยินเสียงเคาะอีกครั้ง ยกเว้นครั้งนี้ คุณรู้ว่ามันไม่ได้มาจากหน้าต่างของคุณ คุณลุกออกจากเตียงอย่างลังเลแล้วเดินไปที่ประตู คุณเปิดประตูของคุณเพียงเพื่อดูว่าไม่มีอะไรอยู่ที่นั่น ได้ยินเสียงเคาะดังขึ้นและหนักขึ้นจากชั้นล่าง ณ จุดนี้ ตอนนี้คุณตื่นเต็มที่แล้ว จิตใจสับสนและหงุดหงิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนดึก คุณลงไปข้างล่างและตรวจดูหน้าต่างและประตูทุกบานแล้วไม่พบอะไรเลย หลังจากรอประมาณสิบนาทีเพื่อได้ยินเสียงเคาะอีกครั้ง คุณก็เดินกลับขึ้นไปชั้นบนเพื่อพักผ่อนในที่สุด เมื่อเข้ามาในห้องของคุณ คุณสังเกตเห็นว่าหน้าต่างของคุณเปิดอยู่ ทำให้ลมเย็นพัดผ่านทั่วทั้งห้อง คุณหยุดตายในเส้นทางของคุณ คาสิโนออนไลน์ สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น และหน้าต่างเปิดอย่างไร จนกว่าคุณจะได้ยินครั้งสุดท้าย แสงเคาะบนผนังด้านหลังคุณ คุณหันกลับมาเพียงเพื่อเผชิญหน้ากับฉัน เครดิต: ฉันreadmore